e4thai.com

สวัสดีครับ

       ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกของผมอย่างนี้มันผิดหรือเป็นบาปหรือเปล่า คือสมัยเด็กผมเรียนวิชาศีลธรรมในโรงเรียนประถมและมัธยม และยังได้เรียนพุทธศาสตร์วันอาทิตย์ในวัดซึ่งติดกับโรงเรียนอีกด้วย แต่เท่าที่ศึกษาพุทธศาสนามา ผมรู้สึกว่าสาวกของพระพุทธเจ้าที่เป็นพระภิกษุหรือภิกษุณีนั้น ท่านล้วนแต่เป็นผู้เลิศ กิเลสน้อยปัญญาเยอะและบรรลุอรหันต์ทั้งนั้น ผมไม่สามารถเอาใครเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตได้เลยแม้แต่คนเดียว

       แต่มีอยู่ท่านหนึ่ง ท่านเดียวจริง ๆ ที่ผมรู้สึกเทิดทูนอย่างสุดใจ  เพราะประวัติชีวิตของท่านทำให้ผมรู้สึกอย่างนั้น ท่านเกิดมาอย่างต่ำต้อยเพราะเป็นลูกโสเภณีที่คลอดแล้วถูกนำไปทิ้งที่กองขยะ แต่ท่านใช้ชีวิตเพื่อผู้อื่นโดยตลอด  และตอนตายก็ไม่ได้บรรลุอรหันต์ ได้เพียงโสดาบัน ซึ่งถือว่าน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับคนรุ่นราวคราวเดียวกัน ทั้งนี้เพราะท่านต้องทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อรับใช้มวลชน ใคร ๆ ก็รู้ว่าท่านเป็นแพทย์ส่วนตัวของพระพุทธเจ้า แต่นอกจากพระพุทธเจ้าซึ่งตามประวัติไม่ได้ขี้โรค ท่านชีวกฯยังต้องรับภาระรักษาพระสงฆ์และชาวบ้านอีกนับไม่ถ้วน พูดง่าย ๆ ก็คือ ท่านทำงานเพื่อส่วนรวมจนไม่มีเวลาเพื่อส่วนตัว แม้แต่เรื่องการบำเพ็ญเพียรปฏิบัติธรรมเพื่อเลื่อนชั้นคุณวิเศษทางจิต

       แต่นี่เป็นชีวิตจริงที่ติดดิน ชีวิตที่เราชื่นชมได้ เลียนแบบได้ ถือเป็นไอดอลได้ แม้ในยุคนี้ที่ห่างจากยุคนั้นกว่า ๒๕ ศตวรรษครึ่ง

       ท่านคงเดาออกว่าผมกำลังพูดถึงหมอชีวกโกมารภัจ

       ผมอยากให้ท่านอ่านประวัติของท่านชีวกโกมารภัจที่ไฟล์ pdf ชิ้นนี้ ความยาวแค่ ๔ หน้า  อ่านจบแล้วท่านคงไม่แค่ศรัทธาผู้ชายโบราณคนนี้  ที่เกิดมาอย่างต่ำต้อยแต่ตายอย่างสูงส่งด้วยความดีและชื่อเสียงที่เป็นอมตะ แต่น่าจะเกิดแรงบันดาลใจในการทำความดีที่ติดดินเหมือนที่ท่านทำ

      ประวัติท่านชีวกโกมารภัจ (ไฟล์ pdf ๔  หน้า): คลิกดาวน์โหลด

ประวัติภาษาอังกฤษ:

♦ชิ้นนี้สั้นและอ่านง่าย

http://www.buddhanet.net/e-learning/buddhism/lifebuddha/2_19lbud.htm

♦ชิ้นนี้ยาวและอ่านยากขึ้นนิดหน่อย แต่สนุกด้วยเกร็ดประวัติของท่าน

http://susuddho.blogspot.com/2012/06/life-of-buddhas-doctor-jivaka.html

พิพัฒน์

https://www.facebook.com/EnglishforThai