ฝึกภาษาอังกฤษ โดยการเข้า “สนามจริง” ในการฟัง-พูด-อ่าน-เขียน และอย่ากลัวจนเกินไป
สวัสดีครับ
ผมเองไม่เคยมีอาชีพเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ แต่ผมเคยทำงานที่ต้องฟัง-พูด-อ่าน-เขียน ภาษาอังกฤษ มาประมาณ 15 ปี และทำบล็อกและเว็บฝึกภาษาอังกฤษด้วยตัวเองมาแล้ว 8 ปี ผมมีข้อสังเกตจากการทำบล็อกและเว็บดังนี้ครับ:
คือตั้งแต่เมืองไทยมีอินเทอร์เน็ตใช้ คนไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนรุ่นใหม่ก็สนใจฝึกภาษาอังกฤษมากขึ้น แต่หลายคนยังฝึกภาษาอังกฤษแบบกล้า ๆ กลัวๆ (กลัวมากกว่ากล้า) คือไม่กล้าพูด, ไม่กล้าเขียน, ไม่กล้าอ่าน และไม่กล้าฟังด้วยตัวเอง พูดสั้น ๆ ก็คือ ไม่กล้าทำลายความกลัวของตัวเอง โดย...
หลายคนสนใจที่จะจำศัพท์ให้ได้เยอะ ๆ ต้องการเข้าใจแกรมมาร์ แต่ไม่ลุยออกไปฟัง-พูด-อ่าน-เขียน ภาษาอังกฤษจริง ๆ โดยการอ่านข่าว, อ่านบทความ, อ่าน story,ดูภาพยนตร์,ฟังเพลง,chat/เขียนอีเมล/บันทึกไดอะรี่,พูดโทรศัพท์กับเพื่อน/อ่านออกเสียง - - เป็นภาษาอังกฤษ โดยบอกว่าไม่รู้ศัพท์, ไม่เข้าใจแกรมมาร์ จึงอ่านไม่รู้เรื่อง ฟังไม่รู้เรื่อง เพราะฉะนั้นจึงขอตั้งหลักซ้อมมือกับศัพท์และแกรมมาร์ซะก่อน
เขาไม่เคยเข้าสนามจริง เพราะมัวอยู่แต่ในสนามซ้อมเล็ก ๆ
พอพูดว่า “สนามจริง” หลายคนก็จะเพ่งเล็งไปถึงว่า ต้องมีฝรั่งตัวเป็น ๆ มาพูดด้วยจริง ๆ หรือมีธุรกิจให้เขียนเป็นภาษาอังกฤษจริง ๆ เขามองแต่ว่า สนามจริงมีแต่สนามอย่างนี้สนามเดียว
แต่สนามจริงมีหลายสนาม เมื่อสนามจริงอย่างที่ว่านี้หาไม่ได้ ทำไมไม่ฝึกกับสนามจริงอย่างอื่นบ้าง
สนามจริงของการอ่าน ก็คือ อ่านข่าวภาษาอังกฤษจริงๆ, อ่านบทความภาษาอังกฤษจริงๆ, อ่าน story ภาษาอังกฤษจริง ๆ, อ่าน e-book ภาษาอังกฤษจริง ๆ
สนามจริงของการฟัง ก็คือ ฟังข่าวภาษาอังกฤษจริงๆ, ฟังคลิปภาษาอังกฤษจริงๆ, ฟังและดูภาพยนตร์ภาษาอังกฤษจริง ๆ(ไม่ใช่เอาแต่อ่าน subtitle ภาษาไทย หรือดูภาพยนตร์ฝรั่งพากษ์ไทย), ฟังเพลงภาษาอังกฤษจริง ๆ
ทักษะที่ได้จากสนามจริงของการอ่าน และสนามจริงของการฟัง เราสามารถนำไปใช้ เมื่อเข้าสนามจริงของการพูด และสนามจริงของการเขียน
สนามจริงของการพูด ถ้าไม่มีฝรั่งตัวเป็น ๆ ให้พูดด้วยทุกครั้ง เราก็สามารถฝึกซ้อมพูดคนเดียว หรือการอ่านออกเสียง ซึ่งทำได้หลายวิธี คลิกดู
ผมขอยืนยันว่า ท่านไม่ต้องกลัวมากเกินไปว่าตัวเองจะพูดผิดหรือพูดเพี้ยนหรอกครับ เพราะการฝึกฟังมาก ๆ จากเสียงฝรั่งจริง ๆ และการฝึกอ่านมาก ๆ จากสิ่งที่ฝรั่งเขียนจริง ๆ จะเป็นครูคอยกำกับให้ท่านพูดไม่ค่อยผิด หรือผิดบ้างก็เพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ท่านไม่จำเป็นต้องซีเรียสเกินไป
ข้อความนี้อย่างนี้ผมพูดมาหลายครั้งหลายหนแล้ว และยังยืนยันว่าจะพูดต่อไป ตราบเท่าที่ยังเป็น webmaster ของเว็บ e4thai.com แห่งนี้ ผมเชื่อว่าคนในโลกนี้ที่พูดและทำมาหากินโดยใช้ภาษาอังกฤษได้ดี ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยไปเรียนหรือใช้ชีวิตที่เมืองนอก ก็เพราะกล้าที่จะฝึกเองกับสนามจริงเช่นนี้
สุดท้ายคือสนามจริงของการเขียน มันก็ไม่ต่างนักกับสนามจริงของการพูด ถ้าเราอ่านภาษาอังกฤษมามาก ๆ สิ่งที่เราได้เห็นจากการอ่าน จะเป็นครูสอนให้เราเขียนได้ถูกต้องเมื่อเราต้องลงมือเขียนบ้าง
ที่พูดทั้งหมดนี้ ผมพูดซ้ำ ๆ ซาก ๆ มาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่เบื่อที่จะพูด เพราะผมเชื่อว่า ถ้าท่านฝึกตามนี้ ท่านก็จะทำได้จริง
พิพัฒน์