หลักพื้นฐานเรื่อง stress และ de-stress
สวัสดีครับ
วันนี้ผมมี 2 คลิปที่เขาอธิบายเรื่องการลงเสียงหนัก (stress) และการลงเสียงเบา (de-stress) ในคำและประโยคภาษาอังกฤษ ผมเห็นว่าเขาอธิบายได้ชัด กระชับ จำง่าย จึงนำมาฝาก โดยขอหยิบบางข้อความในคลิปมาให้ท่านดูก่อน
คลิปที่ 1:
เขาบอกว่า มีหลักพื้นฐานเรื่อง stress พยางค์ในคำศัพท์ให้จำอยู่ 5 ข้อ คือ
กฎข้อ 1:
คำ noun และ คำ adjective ส่วนใหญ่ซึ่งมี 2 พยางค์, ให้ stress พยางต์แรก
กฎข้อ 2:
verb ส่วนใหญ่ซึ่งมี 2 พยางค์, ให้ sreess พยางค์หลัง
กฎข้อ 3:
คำที่ลงท้ายด้วย -tion, -sion, หรือ -cian
ให้ stress พยางต์หน้า -tion, -sion, หรือ -cian
กฎข้อ 4:
คำที่ลงท้ายด้วย - ic
ให้ stress พยางต์หน้า -ic
กฎข้อ 5:
คำที่ลงท้ายด้วย - ee หรือ -oo
ให้ stress พยางค์นั้นเลย
ถ้าไม่แน่ใจว่าต้อง stress พยางค์ไหน:
ก็ไม่ต้อง stress
ฟังคำอธิบายเต็ม ๆ และการออกเสียงตามตัวอย่างในคลิปข้างล่างนี้
คลิปที่ 2:
เขาบอกว่า มันมีทั้งเรื่อง stress และไม่ stress
การ stress ก็คือออกเสียงให้มัน ดังขึ้น, ยาวขึ้น, สูงขึ้น
♦ในคำ ๆ หนึ่ง ซึ่งมีหลายพยางค์ ก็มีพยางค์ที่ stress (และพยางค์ที่ไม่ต้อง stress)
♦ในประโยค ๆ หนึ่ง ซึ่งมีหลายคำ ก็มีคำที่ stress (และคำที่ไม่ต้อง stress)
ส่วนการไม่ stress หรือ de-stress นั้น ก็ตรงกันข้าม คือ ออกเสียงเบา ๆ สั้น ๆ ต่ำ ๆ สบาย ๆ
สำหรับในประโยค ๆ หนึ่ง ซึ่งมีหลายคำนั้น จะแบ่งคำออกเป็น 2 ประเภท คือ
♦ ประเภทแรก เรียกว่า content words ก็คือคำที่แสดงเนื้อหาในประโยคนั้น
ได้แก่คำ ตั้งแต่ข้อ 1) ถึงข้อ 7)ข้างล่างนี้
♦ ประเภทที่สอง คือคำที่สักแต่ว่าทำหน้าที่ของมัน หรือ function words
คำพวกนี้ ให้ออกเสียงเบา ๆ หรือไม่ต้องออกเสียงเลย
function words ก็คือคำตามข้อ 1) ถึงข้อ 5) ข้างล่างนี้
ตามประโยคตัวอย่างข้างล่างนี้
content words ก็คือคำที่เป็นตัวพิมพ์ใหญ่ - ให้ออกเสียงเน้น
function words ก็คือคำที่เป็นตัวพิมพ์เล็ก (สีขาว) - ให้ออกเสียงไม่เน้น
สรุปก็คือ การออกเสียงในภาษาอังกฤษ ไม่ว่าจะเป็น พยางค์ในคำ หรือ คำในประโยค
มันก็มีทั้งการเน้นและไม่เน้นเสียง ตามจังหวะของมัน
ฟังคำอธิบายเต็ม ๆ และการออกเสียงตามตัวอย่างในคลิปข้างล่างนี้ (+ฝึกออกเสียงตามไปด้วย)
ศึกษาเพิ่มเติม: