"ภาษาใจ - ภาษาไทย" ใน พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน
สวัสดีครับ
เคยได้ยินผู้ใหญ่พูดมาตั้งแต่เด็กแล้วว่า ภาษาไทยเป็นภาษาของ “ใจ”
วันนี้ผมก็เลยเข้าไปที่พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ที่ลิงก์นี้ โดยพิมพ์คำว่า *ใจ* ลงค้น
ก็เจอมากมาย ตามข้างล่างนี้
ถ้าท่านต้องการทราบคำแปลเป็นภาษาอังกฤษ ก็ทำได้ง่าย ๆ โดยคลิกติดตั้ง add-on (ใช้เวลาติดตั้งไม่กี่วินาที) ตามคำแนะนำในลิงก์นี้ คลิก
กระเทือนใจ |
ก. มีจิตใจหวั่นไหวอย่างแรงเพราะมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากระทบ |
(มักใช้ในทางที่ไม่ดี), สะเทือนใจ ก็ว่า. |
|
กริ่งใจ |
ก. นึกแคลงใจ. |
กลั้นใจ |
ก. อั้นลมหายใจ. |
กลางใจมือ |
น. อุ้งมือ. |
กลุ้มใจ |
ก. รู้สึกรําคาญหรือยุ่งยากใจ ไม่รู้ว่าจะทําอย่างไร. |
กลุ้มอกกลุ้มใจ |
ก. กลุ้มใจ. |
กำลังใจ |
น. สภาพของจิตใจที่มีความเชื่อมั่นและกระตือรือร้นพร้อมที่จะ |
เผชิญกับเหตุการณ์ทุกอย่าง. |
|
กินใจ |
ก. รู้สึกแหนงใจ, สะดุดใจ, กระทบใจ; ซาบซึ้งใจ. |
เกรงใจ, เกรงอกเกรงใจ |
ก. ไม่อยากจะให้ผู้อื่นรู้สึกลําบากเดือดร้อนรําคาญใจ. |
เกรงใจ, เกรงอกเกรงใจ |
ก. ไม่อยากจะให้ผู้อื่นรู้สึกลําบากเดือดร้อนรําคาญใจ. |
ข่มขืนใจ |
(กฎ) ก. บังคับให้กระทําหรืองดเว้นกระทํา โดยไม่สมัครใจแต่จํา |
ต้องฝืนใจปฏิบัติตาม เพราะไม่สามารถหลีกเลี่ยงหรือขัดขืนได้ |
|
เช่น ข่มขืนใจเจ้าพนักงานให้ปฏิบัติการอันมิชอบด้วยหน้าที่ หรือ |
|
ให้ละเว้นการปฏิบัติการตามหน้าที่ โดยใช้กำลังประทุษร้าย หรือ |
|
ขู่เข็ญว่าจะใช้กำลังประทุษร้าย ซึ่งเป็นความผิดอาญาตามประมวล |
|
กฎหมายอาญามาตรา ๑๓๙. |
|
ขวยใจ |
ก. กระดากใจ. |
ขวัญใจ |
น. ยอดกําลังใจ. ว. เป็นที่นิยมรักใคร่. |
ข้อใหญ่ใจความ |
น. เรื่องสําคัญ. |
ข้องใจ |
ก. ติดใจสงสัย, ยังไม่สิ้นสงสัย. |
ขอบใจ |
คํากล่าวแสดงความรู้สึกพอใจในความดีที่ผู้อื่นได้มีต่อตน (เป็นคํา |
ที่ผู้ใหญ่ใช้แก่ผู้น้อย). |
|
ขัดใจ |
ก. โกรธเพราะทําไม่ถูกใจ, ไม่ยอมให้ทําตามใจ. |
ขาดใจ |
ก. สิ้นใจ, ตาย; โดยปริยายหมายความว่า ยอด, มาก, เช่น |
สุดสวาทขาดใจ. |
|
ขาดน้ำใจ |
ก. ไม่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่. |
ขึ้นใจ |
ก. เจนใจ, จําได้แม่นยํา. |
ขืนใจ |
ก. บังคับให้ยอมทําตาม เช่น ขืนใจเด็กให้กินยา; ข่มขืน. |
ขุ่นข้องหมองใจ |
ก. ผิดใจกัน. |
ขุ่นใจ |
ก. หมองใจ, ไม่พอใจ, ขัดเคืองกัน. |
เข็ญใจ |
ว. ยากจนข้นแค้น. |
เข้าใจ |
ก. รู้เรื่อง, รู้ความหมาย. |
แข็งใจ |
ก. ทําใจให้กล้า, ทําใจให้เข้มแข็ง. |
ไข้ใจ |
น. ความระทมใจเนื่องจากผิดหวังในความรักเป็นต้น. |
คับแคบแอบใจ |
ว. อึดอัดใจเต็มทน. |
คับใจ, คับอกคับใจ |
ก. อึดอัดใจ, รู้สึกอัดอั้นตันใจ, รู้สึกคับแค้นอยู่ในอกในใจ. |
คับใจ, คับอกคับใจ |
ก. อึดอัดใจ, รู้สึกอัดอั้นตันใจ, รู้สึกคับแค้นอยู่ในอกในใจ. |
คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก |
(สำ) น. ที่อยู่แม้จะคับแคบก็อยู่ได้ถ้าสบายใจ แต่ถ้าอึดอัดใจ |
ที่อยู่จะกว้างขวางใหญ่โตอย่างไรก็อยู่ไม่ได้. |
|
คู่ใจ |
น. คนสนิทที่รู้ใจและไว้วางใจได้. |
แคลงใจ |
ก. ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง |
ก็ว่า. |
|
จงใจ |
ก. ตั้งใจ, หมายใจ, เจตนา. |
จริงใจ |
ว. บริสุทธิ์ใจ, สุจริตใจ. |
จอมใจ |
น. หญิงที่เป็นยอดดวงใจ. |
จับจิต, จับใจ |
ว. ติดใจ, เป็นที่พอใจ. |
จิตใจ |
น. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ. |
จุใจ |
ว. มากจนเป็นที่พอใจ. |
จูงใจ |
ก. ชักนําหรือเกลี้ยกล่อมเพื่อให้เห็นคล้อยตาม เช่น พูดจูงใจ. |
เจนใจ |
ว. ขึ้นใจ, แม่นยําในใจ. |
เจ็บใจ |
ก. ชํ้าใจ. |
เจ็บช้ำน้ำใจ |
ก. เจ็บใจ, สะเทือนใจ. |
เจ็บท้องข้องใจ |
(โบ) ก. เดือดเนื้อร้อนใจ. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง). |
เจริญตาเจริญใจ |
ว. งาม, ต้องตาต้องใจ. |
ใจ |
น. สิ่งที่ทําหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น |
ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด |
|
ใจซื่อ; จุดสำคัญของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ใจมือ, บริเวณที่ถือว่าเป็นจุด |
|
สำคัญของสถานที่ เช่นใจบ้านใจเมือง. |
|
ใจกลาง |
น. ศูนย์กลาง. |
ใจกว้าง |
ว. มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่. |
ใจขาด |
ว. จนสุดความสามารถ เช่น สู้ใจขาด. |
ใจขุ่น |
ว. มีใจไม่ผ่องใส. |
ใจแข็ง |
ว. ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, อดกลั้นความเจ็บปวดหรือทุกข์โศกไว้ได้. |
ใจความ |
น. ส่วนสําคัญของเรื่อง, ตรงข้ามกับ พลความ. |
ใจคอ |
น. จิตใจ, อัธยาศัย, อารมณ์, บางทีใช้ในทางร้ายก็มี เช่น ใจคอจะทิ้ง |
บ้านทิ้งช่องไปได้หรือ. |
|
ใจแคบ |
ว. ไม่คิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ใคร ๆ. |
ใจง่าย |
ว. เชื่อง่าย, ยินยอมง่าย. |
ใจจดใจจ่อ |
ว. มุ่งอยู่, เป็นห่วงอยู่. |
ใจจืด |
ว. ไม่มีแก่ใจเอื้อเฟื้อใคร. |
ใจเฉื่อย |
ว. มีอารมณ์เฉื่อยชา, ไม่กระตือรือร้น. |
ใจชื้น |
ว. รู้สึกเบาใจ, มีหวังขึ้น, ไม่เดือดร้อน. |
ใจดำ |
ว. เห็นแก่ตัว, ไม่เอื้อเฟื้อใคร, ขาดกรุณา. น. ความในใจ เช่น พูดถูกใจดํา |
แทงใจดํา; จุดดําที่อยู่กลางเป้า. |
|
ใจดี |
ว. มีใจเมตตากรุณา, ไม่โกรธง่าย; คุมใจไว้ให้มั่น เช่น ใจดีสู้เสือ. |
ใจเด็ด |
ว. มีนํ้าใจเด็ดเดี่ยว. |
ใจเดียว |
ว. ไม่หลายใจ, มีความรักและซื่อตรงในบุคคลเดียวหรือสิ่งเดียว |
ไม่เปลี่ยนแปลง. |
|
ใจเดียวกัน |
ว. มีความรู้สึกนึกคิดตรงกัน. |
ใจต่ำ |
ว. มีใจใฝ่ในทางเสีย. |
ใจเติบ |
ว. มีใจกว้างขวางเกินสมควร; มีใจอยากให้มากไว้หรือใหญ่โตไว้. |
ใจแตก |
ว. ประพฤติไปตามที่ตนนิยมในทางที่ผิดหรือนอกโอวาทจนเคยตัว. |
ใจโต |
ว. มีใจกว้างเกินประมาณ, มักใช้เข้าคู่กับ หน้าใหญ่ เป็น หน้าใหญ่ใจโต. |
ใจถึง |
ว. กล้าทํา, กล้าพูด. |
ใจทมิฬ |
ว. มีใจดุร้าย, มีใจร้ายกาจ, บางทีก็ใช้คู่กับคำ หินชาติ เป็น ใจทมิฬหินชาติ. |
ใจน้อย |
ว. โกรธง่าย. |
ใจนักเลง |
น. มีใจกล้าสู้; มีใจกว้างขวางกล้าได้กล้าเสีย. |
ใจบาน |
ว. ดีใจ, ปลื้มใจ. |
ใจบาป, ใจบาปหยาบช้า |
ว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย. |
ใจบาป, ใจบาปหยาบช้า |
ว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย. |
ใจบุญ |
ว. มีใจฝักใฝ่ในการบุญ. |
ใจเบา |
ว. ไม่ยั้งคิด, เชื่อง่าย. |
ใจปลาซิว |
ว. มีใจไม่อดทน. |
ใจป้ำ |
ว. กล้าได้กล้าเสีย. |
ใจแป้ว |
ว. มีใจห่อเหี่ยว. |
ใจฝ่อ |
ว. ตกใจ. |
ใจพระ |
ว. มีใจบุญ, มีใจเมตตา. |
ใจเพชร |
ว. ใจแข็ง. |
ใจมา |
ว. มีหวังขึ้น เช่น ใจมาเป็นกอง ใจมาเป็นกระบุง. |
ใจมาร |
ว. มีใจดุร้าย, มีใจอำมหิต, บางทีก็ใช้คู่กับ ใจยักษ์ เป็น ใจยักษ์ใจมาร. |
ใจมือ |
น. มาตราตวงตามวิธีประเพณีของไทยโบราณ ๑๕๐ เมล็ดข้าว = ๑ ใจมือ |
๔ ใจมือ = ๑ กำมือ และ ๘ กำมือ = ๑ จังออน; กลางฝ่ามือ. |
|
ใจเมือง |
ว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง. |
ใจไม่ดี |
ว. ใจเสียเพราะกลัวหรือวิตกกังวล. |
ใจไม้ไส้ระกำ |
ว. เพิกเฉยดูดาย, ไม่มีเมตตากรุณาและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ใคร. |
ใจยักษ์ |
ว. มีใจดุร้าย, มีใจอํามหิต, บางทีก็ใช้คู่กับ ใจมาร เป็น ใจยักษ์ใจมาร. |
ใจเย็น |
ว. ใจหนักแน่นไม่ฉุนเฉียว, ไม่รีบร้อน. |
ใจร้อน |
ว. มีใจไม่หนักแน่น ฉุนเฉียวง่าย; มีใจรีบร้อนอยากจะให้เสร็จเร็ว ๆ. |
ใจร้าย |
ว. ดุร้าย, ไม่ปรานี. |
ใจเร็ว |
ว. ตกลงใจอย่างรวดเร็วโดยไม่พิจารณาให้รอบคอบ. |
ใจเร็วด่วนได้ |
(สำ) ว. อยากได้เร็ว ๆ โดยไม่คิดให้รอบคอบ. |
ใจลอย |
ว. เผลอสติ, เคลิบเคลิ้ม. |
ใจสูง |
ว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี. |
ใจเสาะ |
ว. มีใจขี้กลัวหรือร้องไห้ง่าย, มีใจอ่อนแอ. |
ใจเสีย |
ว. มีใจไม่ดีเพราะกลัวหรือวิตกกังวล, หมดกําลังใจ. |
ใจหนักแน่น |
ว. มีใจอดทน, ไม่เชื่อง่าย. |
ใจหาย |
ว. อาการที่ตกใจเสียวใจขึ้นทันที, ใช้ประกอบท้ายคําอื่นมีความหมายว่า |
มาก เช่น ดีใจหาย แพงใจหาย. |
|
ใจหายใจคว่ำ |
ว. ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว. |
ใจหิน |
ว. มีใจโหดเหี้ยม, มีใจที่แข็งมากไม่ยอมโอนอ่อน เช่น โจรใจหิน. |
ใจเหี่ยวแห้ง |
ว. มีใจไม่สดชื่น. |
ใจใหญ่ใจโต |
ว. มีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เกินฐานะ. |
ใจอ่อน |
ว. ยอมง่าย, สงสารง่าย. |
ฉุกใจ |
ก. สะดุดใจ. |
เฉลียวใจ |
ก. นึกระแวงขึ้นมา, ชักจะสงสัย. |
ชอบใจ |
ก. ถูกใจ, ยินดี, พอใจ. |
ชั่งใจ |
ก. คิดให้แน่ก่อนที่จะตัดสินใจ. |
ช่ำใจ |
ว. มากพอสมกับที่ใจอยาก. |
ช้ำใจ |
ก. เจ็บใจ, ระทมใจ. |
ชุ่มใจ, ชุ่มอกชุ่มใจ |
ก. อิ่มเอิบใจ. |
ชุ่มใจ, ชุ่มอกชุ่มใจ |
ก. อิ่มเอิบใจ. |
ชูใจ |
ก. ทําให้ใจมีกําลังขึ้น. |
เชื่อใจ |
ก. ไว้ใจ. |
ดลใจ |
ก. มีเหตุอันไม่ปรากฏจูงใจให้คิดหรือให้ทํา เช่น เทวดาดลใจ กุศล |
ดลใจ มารดลใจ. |
|
ดวงใจ, ดวงตา |
น. คําเปรียบเทียบเรียกหญิงที่รักหรือลูกที่รัก. |
ดีใจ |
ก. ยินดี, ชอบใจ, พอใจ. |
ดีเนื้อดีใจ |
ก. ยินดี, ชอบใจ, ปลาบปลื้มใจ, ดีใจมาก, ดีอกดีใจ ก็ว่า. |
ดีอกดีใจ |
ก. ยินดี, ชอบใจ, ปลาบปลื้มใจ, ดีใจมาก, ดีเนื้อดีใจ ก็ว่า. |
ดูใจ |
ก. ลองดูนํ้าใจ; ดูหน้าไว้อาลัยขณะจะสิ้นใจ. |
ได้ใจ |
ก. เหิมใจ, ย่ามใจ, ชะล่าใจ, กำเริบ. |
ตกใจ |
ก. สะดุ้งขึ้นโดยไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินเสียงดัง ๆ หรือมีใครมาถูกต้องตัว, |
ใจหาย. |
|
ตรอมใจ, ตรอมตรม |
[ตฺรอม-, -ตฺรม] ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, กรอมใจ หรือ กรอมกรม ก็ว่า. |
ต้องใจ |
ก. ชอบ, ถูกใจ. |
ตั้งใจ, ตั้งอกตั้งใจ |
ก. เอาใจจดใจจ่อ. |
ตั้งใจ, ตั้งอกตั้งใจ |
ก. เอาใจจดใจจ่อ. |
ตั้งอกตั้งใจ |
ก. เอาใจจดจ่อ, ตั้งใจ ก็ว่า. |
ตัดใจ |
ก. ห้ามใจไม่ให้คิดในเหตุที่เกิดขึ้น. |
ตัดสินใจ |
ก. ตกลงใจ. |
ตันอกตันใจ |
ก. อึดอัดใจ, ตัดสินใจไม่ถูก. |
ต่างจิตต่างใจ |
ว. ต่างคนก็ต่างความคิด. |
ตามใจ |
ก. แล้วแต่ใจ. |
ตามใจปากมากหนี้ |
(สํา) ก. เห็นแก่กินย่อมสิ้นเปลืองมาก. |
ตามใจปากลำบากท้อง |
(สํา) ก. เห็นแก่กินมักจะเดือดร้อน. |
ตามอำเภอใจ |
ว. เอาแต่ใจตัว ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น. |
ตายใจ |
ก. หลงเชื่ออย่างไม่สงสัย. |
ต่ำใจ |
ก. น้อยใจ, เสียใจ, ใช้คู่กับ น้อยเนื้อ เป็น น้อยเนื้อ |
ตํ่าใจ. |
|
ติดใจ |
ก. ชอบ, ฝังอยู่ในใจ; ข้องใจ. |
ตื่นตาตื่นใจ |
ก. ตื่นเต้นเพราะได้พบได้เห็นสิ่งที่ไม่เคย |
พบเคยเห็น. |
|
ตื้นตัน, ตื้นตันใจ |
ว. รู้สึกอัดอั้นเพราะดีใจหรือเสียใจเป็นต้น. |
เต็มใจ |
ก. มีนํ้าใจไม่บกพร่อง, มีใจสมัครด้วยยินดี, ไม่มี |
ข้ออิดเอื้อนหรือขัดแย้ง. |
|
เต็มอกเต็มใจ |
ว. เต็มใจ เช่น ให้ด้วยความเต็มอกเต็มใจ. |
เตือนใจ |
ก. สะกิดใจ, ทําให้ระลึกได้. |
ถนัดใจ |
ว. สะดวกใจ, สะใจ; เต็มที่ เช่น โดนเข้าถนัดใจ, สนัดใจ ก็ว่า. |
ถลำใจ |
ก. ปล่อยใจให้ตกอยู่ในข้อผูกพัน. |
ถอนใจใหญ่ |
ก. หายใจแรงและยาวในขณะที่รู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจหรือโล่งอกโล่งใจ |
เป็นต้น, โบราณใช้ว่า ถอยใจใหญ่ ก็มี. |
|
ถอยใจใหญ่ |
(โบ) ก. ถอนใจใหญ่, หายใจแรงและยาวในขณะที่รู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจ |
หรือโล่งอกโล่งใจเป็นต้น เช่น ท้าวธก็ถอยใจใหญ่ไปมา. (ม. คําหลวง |
|
กุมาร). |
|
ถึงใจ |
ว. จุใจ, สะใจ, สาแก่ใจ. |
ถือใจ |
ก. มั่นใจ, สําคัญใจ. |
ถูกใจ |
ก. ชอบ, ต้องใจ, ถูกอกถูกใจ ก็ว่า. |
ถูกอกถูกใจ |
ก. ชอบ, ต้องใจ, ถูกใจ ก็ว่า. |
ท้อ, ท้อใจ |
ก. ไม่มีกําลังใจจะสู้. |
ทะยานใจ |
ก. ย่ามใจ, เหิมใจ. |
ทันใจ |
ว. เร็วทันเท่ากับใจนึกหรือต้องการ. |
ทำใจ |
ก. ควบคุมใจ. |
แทงใจ |
ก. เก็งใจ. ว. ตรงใจ, ตรงกับความคิด. |
แทงใจดำ |
(สํา) ก. พูดตรงกับความในใจของผู้ฟัง. |
นอกใจ |
ว. ไม่ซื่อตรงต่อสามีหรือภรรยาด้วยการคบชู้สู่สาว. |
นอนใจ |
ก. มั่นใจ, วางใจ, ไม่รีบร้อน. |
น้อยใจ, น้อยเนื้อต่ำใจ, น้อยอกน้อยใจ |
ก. รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมเป็นต้น. |
น้อยใจ, น้อยเนื้อต่ำใจ, น้อยอกน้อยใจ |
ก. รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมเป็นต้น. |
น้อยใจ, น้อยเนื้อต่ำใจ, น้อยอกน้อยใจ |
ก. รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมเป็นต้น. |
นั่งในหัวใจ |
(สํา) ก. รู้ใจ, ทําถูกต้องตรงตามที่ผู้อื่นคิดไว้. |
น้ำใจ |
น. ใจแท้ ๆ, ใจจริง, ความจริงใจ, เช่น เห็นนํ้าใจ, นิสัยใจคอ เช่น นํ้าใจพ่อ |
นํ้าใจแม่ นํ้าใจชาย นํ้าใจหญิง, ความเอื้อเฟื้อ เช่น เขาไม่มีนํ้าใจ แล้งนํ้าใจ. |
|
น้ำใสใจคอ |
น. น้ำใจที่แท้จริง (มักใช้ในทางดี) เช่น เขาเป็นคนมีน้ำใสใจคอ |
โอบอ้อมอารี. |
|
น้ำหนึ่งใจเดียวกัน |
(สํา) ว. มีความคิดเห็นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน. |
น้ำใจใคร่ |
ดู กะทกรก (๑). |
นิสัยใจคอ |
น. อัธยาศัย, นิสัยที่เกิดจากใจจริง เช่น นิสัยใจคอมีเมตตากรุณา |
นิสัยใจคอโหดเหี้ยมทารุณ. |
|
แน่ใจ |
ก. มั่นใจ. |
บริสุทธิ์ใจ |
ว. มีนํ้าใสใจจริง, มีใจใสสะอาด, เช่น ทําด้วยความบริสุทธิ์ใจ. |
บังคับใจ |
ก. ห้ามใจ, ข่มใจ, อดกลั้น; ใช้อํานาจบังคับให้เขาต้องฝืนใจทํา. |
บัดใจ |
ว. ประเดี๋ยว, ทันใด. |
บาดใจ |
ก. เจ็บแค้นใจ. |
เบาใจ |
ว. ไม่หนักใจ, โล่งใจ. |
ประทับใจ |
ก. ติดอกติดใจ, ฝังอยู่ในใจ. |
ปลงใจ |
ก. ตกลงใจ. |
ปล่อยใจ |
ก. เคลิบเคลิ้ม, คิดฝันไป, เช่น ปล่อยใจไปตามอารมณ์. |
ปล่อยตัวปล่อยใจ |
ว. ใจแตก. |
ปลุกใจ |
ก. เร้าใจให้กล้าหาญหรือกระตือรือร้น. |
ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ |
(สํา) ก. ทําตามความพอใจของผู้ที่จะได้รับผลโดยตรง, มักพูด |
เข้าคู่กับ ผูกอู่ตามใจผู้นอน เป็น ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ |
|
ตามใจผู้นอน. |
|
ปักใจ |
ก. ตั้งใจแน่วแน่ไม่เปลี่ยนแปลง เช่น ปักใจเชื่อ. |
ปากปราศรัยใจเชือดคอ |
(สํา) ก. พูดดีแต่ใจคิดร้าย. |
ปากร้ายใจดี |
ก. พูดจาดุด่าแต่น้ำใจดี. |
เป็นใจ |
ก. รู้กัน, สมรู้ร่วมคิด. |
เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน |
ว. พร้อมเพรียงกัน, พร้อมใจกัน. |
เปลี่ยนใจ |
ก. เลิกล้มความตั้งใจเดิม, เปลี่ยนความตั้งใจเดิมไปเป็นอย่างอื่น. |
เปลืองใจ |
ก. เสียกําลังใจ. |
ผิดใจ |
ก. หมางใจกัน. |
ผิดพ้องหมองใจ |
ก. ขุ่นเคืองใจ. |
ฝังใจ |
ก. ติดตรึงใจ, จําได้แม่นยํา. |
ใฝ่ใจ |
ก. เอาใจผูกพันอยู่. |
พร้อมใจ |
ก. ร่วมใจ, มีน้ำใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน, เช่น เขาพร้อมใจกัน |
ทำงาน. |
|
พอใจ |
ก. สมใจ, ชอบใจ. ว. เหมาะ. |
พักผ่อนหย่อนใจ |
ก. พักผ่อนไปหาความสนุกสนานเพลิดเพลิน. |
พิมพ์ใจ |
ก. ประทับใจ, ติดตรึงใจ. |
พึงใจ |
ว. พอใจ, ชอบใจ. |
พึงพอใจ |
ว. รัก, ชอบใจ. |
พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ |
(สํา) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, ยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือ |
เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า. |
|
เพลินใจ |
ก. เบิกบานใจ. |
เพลียใจ |
ก. ท้อแท้, หมดกําลังใจ. |
ภาคภูมิใจ |
ก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ, เช่น เขาภาคภูมิใจในความสำเร็จ. |
ภูมิใจ |
ก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ. |
มั่งมีในใจ แล่นใบบนบก |
(สํา) ก. คิดฝันในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้, คิดสมบัติบ้า, |
สร้างวิมานในอากาศ. |
|
มั่นใจ |
ก. แน่ใจ, เชื่อใจ, เช่น คราวนี้มั่นใจว่าจะต้องสอบได้. |
มิตรจิตมิตรใจ |
(สํา) น. ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เช่น ต่างก็มีมิตรจิต |
มิตรใจต่อกัน. |
|
มีแก่ใจ |
ก. เอาใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่, มีนํ้าใจ, มักกร่อนเป็น มีกะใจ. |
มุ่นใจ |
ก. ยุ่งใจ. |
ย้อมใจ |
ก. ชุบใจ, ทําให้ใจชุ่มชื่น, ปลุกใจให้กล้า เช่น กินเหล้าย้อมใจ. |
ยับยั้งชั่งใจ |
ก. คิดทบทวนดูผลดีผลเสียให้รอบคอบก่อนที่จะทำอะไรลงไป. |
ยาใจ |
ว. เป็นที่บํารุงหัวใจ, เป็นที่ชื่นใจ. |
ยินใจ |
ก. พอใจ, ตามใจ. |
ยินยอมพร้อมใจ |
ก. เห็นด้วยร่วมกัน. |
ยืมจมูกคนอื่นหายใจ |
(สํา) ก. อาศัยผู้อื่นทำงานให้มักไม่สะดวกเหมือน |
ทำด้วยตนเอง, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า. |
|
ยุ่งใจ |
ก. กังวลวุ่นวายใจ เช่น เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ทำให้ยุ่งใจได้. |
เย็นใจ |
ก. สบายใจ, ไม่ยุ่งใจ, ไม่ต้องกังวลใจ, ไม่ร้อนใจ, เช่น เรื่องนี้ |
เย็นใจได้ สำเร็จแน่. |
|
ร่วมใจ |
ว. มีความนึกคิดอย่างเดียวกัน เช่น เพื่อนร่วมใจ. |
ร้อนใจ, ร้อนอกร้อนใจ |
ก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ. |
ร้อนใจ, ร้อนอกร้อนใจ |
ก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ. |
ร้าวรานใจ |
ก. ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ เช่น ถ้อยคำเสียดแทงทำให้ผู้ฟังร้าวรานใจ. |
รำคาญใจ |
ก. ถูกรบกวนจุกจิกจนเบื่อหน่าย เช่น น้อง ๆ มาเซ้าซี้เขาให้ |
พาไปเที่ยวบ่อย ๆ จนเขารำคาญใจ. |
|
รู้ใจ |
ก. รู้อัธยาศัยใจคอว่าเป็นอย่างไร หรือชอบอะไร ไม่ชอบอะไร |
เช่น ลูกน้องรู้ใจนาย, รู้เส้น ก็ว่า. |
|
รู้เห็นเป็นใจ |
ก. รู้เห็นเหตุการณ์และให้ความร่วมมือร่วมใจด้วย เช่น |
เขารู้เห็นเป็นใจกับโจร. |
|
รู้อยู่แก่ใจ |
ก. รู้ซึ้งอยู่ในใจของตน เช่น รู้อยู่แก่ใจว่าเพื่อนเป็นคนโกง |
แล้วยังคบกันอยู่ได้. |
|
เริงใจ |
ว. รู้สึกสนุกสนานเบิกบานใจ. |
ลมหายใจ |
น. ลมที่ปอดสูบเข้าออกทางจมูกหรือทางปาก. |
ล่อใจ |
ว. ชวนใจให้อยากได้ เช่น เอาของมาโฆษณาล่อใจ. |
ลองใจ |
ก. พิสูจน์ว่าจะมีนํ้าใจอย่างที่คาดหมายไว้หรือไม่ เช่น |
เอาแหวนวางไว้ลองใจคนใช้ว่าจะซื่อสัตย์หรือไม่. |
|
ละลานใจ |
ก. ตื่นใจ, วุ่นวายใจ, เช่น เห็นเพชรเม็ดงามละลานใจ. |
เลี้ยงน้ำใจ |
ก. ถนอมน้ำใจ, ประคับประคองไว้ไม่ให้เสียน้ำใจ. |
โล่งใจ |
ก. รู้สึกสบายใจ, หายอึดอัดใจ, เช่น สอบไล่เสร็จ ค่อยโล่ง |
ใจหน่อย. |
|
โล่งอกโล่งใจ |
ก. รู้สึกปลอดโปร่งเพราะหมดความกังวลใจ. |
วางใจ |
ก. เชื่อใจ, ไว้ใจ, เช่น อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน |
จะจนใจเอง. |
|
ไว้ใจ |
ก. มอบความเชื่อความมั่นใจให้, วางใจ, เช่น ไว้ใจให้เก็บรักษาเงิน |
ไว้ใจให้ดูแลบ้าน, ไว้วางใจ ก็ว่า. |
|
ไว้เนื้อเชื่อใจ |
ว. ที่ไว้วางใจได้, ที่เชื่อใจได้, เช่น มีอะไรก็พูดกับเขา |
เถอะเขาเป็นคนไว้เนื้อเชื่อใจได้. ก. ไว้วางใจ, เชื่อใจ, เช่น ไว้เนื้อ |
|
เชื่อใจให้ทำธุระสำคัญ ๆ. |
|
เศร้าใจ |
ว. มีความรู้สึกสลดหดหู่ใจ เช่น เห็นป่าถูกบุกรุกทำลาย |
แล้วเศร้าใจ. |
|
ส่งใจ |
ก. ส่งน้ำใจที่มีความปรารถนาดีเพื่อให้เป็นกำลังใจแก่ผู้รับ เช่น |
ส่งใจไปช่วยทหารในแนวหน้า. |
|
สนใจ |
ก. ตั้งใจจดจ่ออยู่กับสิ่งใดเรื่องใดเป็นพิเศษ เช่น เขาสนใจ |
วิชาคณิตศาสตร์มาก, ใฝ่ใจใคร่รู้ใคร่เห็นเป็นต้น เช่น เขา |
|
สนใจการเมืองมาตั้งแต่เด็ก. |
|
สนัดใจ |
ว. ถนัดใจ. |
สนิทใจ |
ว. ไม่มีอะไรต้องแคลงใจหรือสงสัย เช่น เชื่ออย่างสนิทใจ, |
ถ้าใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่สนิทใจ หมายความว่า มีลักษณะ |
|
พึงรังเกียจ เช่น พื้นสกปรกนั่งแล้วไม่สนิทใจ ผ้าเช็ดมือใน |
|
ห้องน้ำรวมใช้ได้ไม่สนิทใจเลย. |
|
สบายใจ |
ว. ไม่มีทุกข์มีร้อน เช่น ลูก ๆ เรียนจบหมดแล้วก็สบายใจ |
ทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้วสบายใจ. |
|
สมใจ |
ก. เป็นไปดังที่คิดไว้ เช่น เขาอยากได้หนังสือเล่มนี้มานานแล้ว |
วันนี้มีคนเอามาให้ ก็เลยได้ไว้สมใจ. |
|
สมัครใจ |
ก. สมัครด้วยความเต็มใจ เช่น งานนี้เขาสมัครใจเป็นแม่ครัว |
ชาวเขาสมัครใจย้ายถิ่นฐาน. น. ความเต็มใจ เช่น ทำโดยสมัครใจ. |
|
สลดใจ |
ก. รู้สึกเศร้าใจแกมสังเวช, รู้สึกหดหู่ใจ, เช่น ข่าวแผ่นดินไหว |
คนตายเป็นหมื่น ๆ ฟังแล้วสลดใจ เห็นสุนัขถูกรถทับตาย |
|
รู้สึกสลดใจ. |
|
สวรรค์ในอก นรกในใจ, สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ |
(สํา) น. ความสุขที่เกิดจากการทำความดี หรือความทุกข์ |
ที่เกิดจากการทำความชั่ว ย่อมอยู่ในใจของผู้ทำเอง. |
|
สวรรค์ในอก นรกในใจ, สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ |
(สํา) น. ความสุขที่เกิดจากการทำความดี หรือความทุกข์ |
ที่เกิดจากการทำความชั่ว ย่อมอยู่ในใจของผู้ทำเอง. |
|
สองจิตสองใจ |
ว. ลังเล, ตัดสินใจไม่ได้, เช่น จะไปเชียงใหม่ดีหรือไม่ไปดี |
ยังสองจิตสองใจอยู่. |
|
สองใจ |
ว. มีจิตใจไม่แน่นอนในเรื่องชู้สาว (มักใช้แก่ผู้หญิง). |
สอนใจ |
ว. ที่เตือนสติตนเอง เช่น สุภาษิตสอนใจ หนังสือสอนใจ. |
สะกดอกสะกดใจ, สะกดอารมณ์ |
ก. ข่มอารมณ์มิให้หวั่นไหวต่อเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้วหรือ |
ที่กำลังประสบ. |
|
สะกิดใจ |
ก. ฉุกคิดถึงเหตุการณ์หรือถ้อยคำที่เคยได้เห็นหรือได้ยินมา |
เช่น คำพูดของเขาสะกิดใจฉัน เมื่อได้ยินเขาพูดเรื่องเงิน ก็ |
|
รู้สึกสะกิดใจว่าเขาจะมาทวงหนี้. |
|
สะใจ |
ว. หนําใจ, สาแก่ใจ, สมใจอยาก, เช่น อยากกินหูฉลาม |
มานานแล้ววันนี้ต้องกินให้สะใจเสียที เขาโมโหน้องมาก |
|
เลยตีเสียสะใจ. |
|
สะดุดใจ |
ก. ฉุกคิดขึ้นมาได้, ฉุกใจได้คิดเมื่อมีบางสิ่งบางอย่างมา |
กระทบใจทำให้รู้สึกสงสัยตงิด ๆ. |
|
สะท้อนใจ |
ก. อาการที่หายใจแรงขึ้น ๆ ลง ๆ เพราะอารมณ์สะเทือนใจ |
เป็นต้น. |
|
สะเทือนใจ |
ก. มีจิตใจหวั่นไหวอย่างแรงในเมื่อได้ประสบกับสิ่งที่ไม่น่า |
พอใจ เช่น เห็นภาพแม่กอดศพลูกร้องไห้แล้วรู้สึกสะเทือนใจ. |
|
สาแก่ใจ |
ว. หนำใจ, สะใจ, (มักใช้ในความประชดหรือแดกดัน) เช่น บอกแล้ว |
ว่าอย่าไปยุ่งกับเขาโดนเขาด่ามา สาแก่ใจไหมล่ะ วันนี้เงินเดือนออก |
|
ต้องจ่ายให้สาแก่ใจ. |
|
สายใจ |
น. กระแสแห่งความรักและความผูกพัน, เรียกผู้ที่เป็นที่รัก |
ดังดวงใจ. |
|
สำรวมใจ |
ก. ทําใจให้แน่วแน่, ทำใจให้สงบ, เช่น เวลานั่งสมาธิต้อง |
สำรวมใจ. |
|
สำราญใจ |
ก. สบายใจ. |
สินน้ำใจ |
น. เงินหรือทรัพย์ที่ให้เป็นรางวัล. |
สิ้นใจ |
ก. ขาดใจ, ตาย, เช่น เขาพึ่งสิ้นใจเมื่อเที่ยงนี้เอง, สิ้นลม |
หมดลม หรือ หมดอายุ ก็ว่า. |
|
สุจริตใจ |
ว. บริสุทธิ์ใจ, จริงใจ, เช่น เขาช่วยเหลือเด็กคนนั้นด้วยความ |
สุจริตใจ ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน. |
|
สุดจิต, สุดใจ |
ว. ยอดรัก, อย่างยอด. |
สุดสวาทขาดใจ |
ว. ยอดรัก, อย่างยอด. |
เสมอใจ |
ว. เหมือนใจ, ได้ดังใจ. |
เสียกำลังใจ |
ก. ทำให้กำลังใจตกหรือลดลง, รู้สึกท้อใจ, เช่น นักมวยชกแพ้ |
เพราะเสียกำลังใจ. |
|
เสียใจ |
ก. ไม่สบายใจเพราะมีเรื่องไม่สมประสงค์หรือผิดประสงค์ |
เช่น เด็กเสียใจเมื่อรู้ว่าทำผิด; (วรรณ) คลุ้มคลั่ง เช่น กลัว |
|
ศัตรูฝ่ายหน้า หลังพระเสียใจข้า ดุจดับแก้วสองดวง. (ลอ). |
|
เสียน้ำใจ |
ก. รู้สึกน้อยใจเนื่องจากอีกฝ่ายหนึ่งไม่เห็นคุณค่าหรือความ |
ตั้งใจดีของตนเป็นต้น เช่น เขาอุตส่าห์เอาของมาให้แต่ไม่รับ |
|
ทำให้เขาเสียน้ำใจ. |
|
แสลงใจ ๑ |
ก. อาการที่รู้สึกกระทบกระเทือนใจเหมือนถูกของมีคม |
บาดหัวใจ เช่น พอเห็นคนรักเก่าเดินไปกับหญิงคนใหม่ |
|
ก็รู้สึกแสลงใจ. |
|
แสลงใจ ๑ |
ดูใน แสลง. |
แสลงใจ ๒ |
[สะแหฺลง–] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Strychnos nux—vomica L. |
ในวงศ์ Strychnaceae ผลกลม สุกสีเหลือง เมล็ดกลมแบน |
|
มีแอลคาลอยด์หลัก ๒ ชนิด คือ สตริกนิน และ บรูซีน เป็น |
|
สารพิษ, ตูมกาแดง ก็เรียก, อีสาน เรียก แสลงเบื่อ, เมล็ด |
|
แก่แห้งใช้ทํายาได้ เรียก โกฐกะกลิ้ง. |
|
ใส่ใจ |
ก. ใส่ไว้ในใจ, จดจำ, เช่น จำใส่ใจไว้ให้ดีนะ, เอาใจจดจ่อ เช่น |
นักเรียนควรใส่ใจในการศึกษาเล่าเรียนให้มาก. |
|
หนักใจ |
ก. วิตก เช่น เขาหนักใจในการสอบครั้งนี้. ว. ลําบากใจ เช่น |
เขารู้สึกหนักใจที่ต้องไปค้ำประกันลูกของเพื่อน, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ |
|
หนักอก เป็น หนักอกหนักใจ. |
|
หน้าซื่อใจคด |
(สํา) ว. มีสีหน้าดูซื่อ ๆ แต่มีนิสัยคดโกง. |
หน้าเนื้อใจเสือ |
(สํา) ว. มีหน้าตาแสดงความเมตตา แต่ใจเหี้ยมโหด. |
หน้าใหญ่ใจโต |
ว. มีใจกว้างใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเกินตัวเพื่ออวดมั่งมี เช่น เขา |
ชอบทำหน้าใหญ่ใจโตทั้ง ๆ ที่มีเงินน้อย. |
|
หนาวใจ |
ว. สะท้านใจ, เยือกเย็นใจ, คร้ามเกรงภัย, กลัว. |
หนำใจ |
ว. สาแก่ใจ, สมใจอยาก, เช่น กินให้หนำใจ เที่ยวเสียหนำใจ. |
หมองใจ |
ก. ขุ่นใจ, มีใจไม่ผ่องใส; ขัดเคืองกัน. |
หมางใจ |
ก. ผิดใจ, ขุ่นเคืองใจ. |
หมายใจ |
ก. ปองไว้, มุ่งหวังไว้, คาดไว้. |
หย่อนใจ, หย่อนอารมณ์ |
ก. คลายอารมณ์, พักผ่อน. |
หลากใจ |
ว. แปลกใจ, ประหลาดใจ. |
หวังใจ, หวังใจว่า |
ก. คาดว่า (มักใช้ในทางที่ดี) เช่น ข้าพเจ้าหวังใจว่าท่าน |
คงจะประสบความสำเร็จ. |
|
หวังใจ, หวังใจว่า |
ก. คาดว่า (มักใช้ในทางที่ดี) เช่น ข้าพเจ้าหวังใจว่าท่าน |
คงจะประสบความสำเร็จ. |
|
หวั่นใจ |
ก. มีความรู้สึกพรั่นใจไปเอง, มีอาการกริ่งเกรงไป. |
หักใจ |
ก. ตัดใจไม่คิดในเหตุที่เกิดขึ้น, มักใช้กับเหตุการณ์ที่ทำให้เสียใจหรือ |
สูญเสียเป็นต้น. |
|
หักอกหักใจ |
ก. หักใจ. |
หัวจิตหัวใจ |
น. หัวใจ, จิตใจ, (มักใช้ในทางตำหนิ) เช่น หัวจิตหัวใจเขาทำ |
ด้วยอะไรจึงเหี้ยมเกรียมนัก, อารมณ์ เช่น เขากำลังเศร้าโศกไม่มีหัวจิตหัวใจ |
|
จะทำอะไร. |
|
หัวใจ |
น. อวัยวะภายในสําหรับฉีดเลือดให้หมุนเวียนเลี้ยงร่างกาย; ใจ, |
สิ่งที่มีหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด, เช่น เขาทำอย่างนี้เหมือนเป็นคนไม่มี |
|
หัวใจ; ส่วนสําคัญแห่งสิ่งต่าง ๆ; อักษรย่อของหลักธรรมหรือข้อความ |
|
ต่าง ๆ ที่ผูกไว้เพื่อกําหนดจําได้ง่าย นิยมว่าเป็นของขลัง เช่น หัวใจ |
|
อริยสัจ ว่า ''ทุ. ส. นิ. ม.'' หัวใจนักปราชญ์ ว่า ''สุ. จิ. ปุ. ลิ.'' หัวใจเศรษฐี |
|
ว่า ''อุ. อา. ก. ส.''. |
|
หัวอกหัวใจ |
น. สภาพจิตใจที่น่าสงสารหรือน่าเห็นใจเป็นต้น เช่น นั่งก็ไม่ |
เป็นสุข นอนก็ไม่เป็นสุข หัวอกหัวใจมันร้อนรุ่มไปหมด. |
|
หายใจ |
ก. กิริยาที่ทําให้อากาศเข้าสู่และออกจากปอด, ยังมีชีวิตอยู่ เช่น คนเจ็บ |
ยังมีชีวิตอยู่; โดยปริยายหมายความว่า หมกมุ่นไปในทางใดทางหนึ่ง |
|
เช่น หายใจเป็นเงิน. |
|
หายใจไม่ทั่วท้อง |
(ปาก) ก. ไม่สบายใจเพราะเป็นกังวล เช่น เขาหายใจ |
ไม่ทั่วท้องขณะต้องเสี่ยงขับรถไปบนสะพานชำรุด. |
|
เห็นใจ |
ก. เห็นน้ำใจว่าเป็นอย่างไร เช่นดีหรือชั่ว, ร่วมรู้สึกในความทุกข์ |
ยากของผู้อื่นเช่น รู้สึกเห็นใจคนจนที่ต้องอดมื้อกินมื้อ; มาทันพบก่อนตาย |
|
เช่น เขามาทันเห็นใจก่อนพ่อจะสิ้นลม. |
|
เหลือใจ |
ว. สุดกําลัง, มาก, เช่น ลําบากเหลือใจ. |
แหนงใจ |
ก. หมางใจ, ระแวงแคลงใจ. |
อดใจ |
ก. ยั้งใจ. |
อ่อนจิตอ่อนใจ, อ่อนใจ, อ่อนอกอ่อนใจ |
ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ. |
อ่อนจิตอ่อนใจ, อ่อนใจ, อ่อนอกอ่อนใจ |
ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ. |
อ่อนจิตอ่อนใจ, อ่อนใจ, อ่อนอกอ่อนใจ |
ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ. |
อัดอั้น, อัดอั้นตันใจ |
ก. เก็บอัดความรู้สึกแน่นอยู่ในใจ เพราะไม่สามารถพูดหรือ |
กระทำตามต้องการได้เนื่องจากอยู่ในภาวะจำทน. |
|
อำเภอใจ |
น. ความคิดเห็นโดยเอาแต่ใจตัว. |
อิดหนาระอาใจ |
ก. เบื่อหน่าย, เอือมระอา. |
อิ่มใจ, อิ่มอกอิ่มใจ |
ก. ปลื้มใจ, สบายใจ, ภูมิใจ, ปีติยินดี. |
อิ่มใจ, อิ่มอกอิ่มใจ |
ก. ปลื้มใจ, สบายใจ, ภูมิใจ, ปีติยินดี. |
อึดใจ |
น. เวลาชั่วกลั้นลมหายใจไว้คราวหนึ่ง. |
อุ่นกายสบายใจ |
ว. มีความรู้สึกสุขสบายทั้งกายและใจ. |
อุ่นใจ |
ว. มีความรู้สึกสบายใจขึ้น, มีความมั่นใจ, ไม่มีกังวล, เช่น |
มีเงินมากอยู่ในกระเป๋าทำให้อุ่นใจ. |
|
อุ่นอกอุ่นใจ |
ว. มีความรู้สึกสบายอกสบายใจและมีความมั่นใจขึ้น เช่น |
อยู่ใกล้ ๆ ผู้ใหญ่รู้สึกอุ่นอกอุ่นใจ. |
|
เอะใจ |
ก. เฉลียวใจ, ฉุกคิด, สะดุดใจ. |
เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ |
(สํา) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ |
หรือ ยืมจมูกคนอื่นหายใจ ก็ว่า. |
|
เอาใจ |
ก. คอยปฏิบัติให้ถูกใจ, ตามใจ. |
เอาใจเขามาใส่ใจเรา |
(สำ) ก. ให้รู้จักเห็นใจผู้อื่น. |
เอาใจช่วย |
ก. อยากให้สมปรารถนา, ช่วยเป็นกําลังใจให้. |
เอาใจดูหูใส่ |
(ปาก) ก. ใฝ่ใจ, ตั้งใจ. |
เอาใจใส่ |
ก. ใฝ่ใจ, ตั้งใจ. |
เอาใจออกหาก |
ก. ห่างเหินไปไม่ร่วมมือร่วมใจเหมือนเดิม, ตีตนจากไป, |
ปลีกตัวออกไป, ตีตัวออกหาก ก็ว่า. |
|
เอาแต่ใจ |
ว. ถือใจตนเป็นใหญ่. |
เอาอกเอาใจ |
ก. คอยปฏิบัติให้ถูกใจ. |
+++
คลิกดู คำแปล ศัพท์ ทุกคำ-ทุกเว็บ-ทันทีโดยไม่ต้องเข้าเว็บ ดิก
ติด ตั้ง add-on: ดิก อังกฤษ ↔ไทย • Google Translate • ดิก อังกฤษ - อังกฤษ •