ทางออกง่าย ๆ ที่คนไม่อยากเดินออก
| 
| Hits: 2662
สวัสดีครับ
ผมมานั่งนึกไปนึกมา นึกมานึกไป หลายรอบหลายเที่ยวแล้ว ก็ยังได้คำตอบเหมือนเดิมทุกครั้ง คือ
[ก] ท่านที่รู้สึกว่าภาษาอังกฤษของตัวเองแย่ ขอถามว่า ถ้าให้ท่านเข้าคอร์สอบรมภาษาอังกฤษสัก 6 เดือน, ณ สถาบันที่เก่งและมีชื่อเสียงที่สุด, ครูที่สอนมีทั้งคนไทยและต่างชาติที่ทุกคนยอมรับฝีมือว่าเยี่ยมสุด ๆ ผมขอถามท่านว่า ท่านคิดว่าเมื่อเรียนจบระดับความเก่งของท่านจะสูงกว่าทุกวันนี้สักกี่ขีด, และหลังจากนั้นอีก 6 เดือนก็ให้ท่านฝึกภาษาอังกฤษด้วยตัวเองขณะทำงาน หรือเจียดเวลาฝึกที่บ้าน (ห้ามอ้างว่า ไม่มีงานที่ใช้ภาษาอังกฤษมาให้ฝึกทำ) ท่านคิดว่า ระดับความเก่งของท่านจะเท่าเดิม หรือจะเพิ่มขึ้น หรือจะลดลงกี่ขีด
[ข] ที่ผมถามท่านเช่นนี้ก็เพราะว่า ผมเคยเห็นตัวอย่างหน่วยงานหนึ่ง ทุ่มงบประมาณจำนวนมหาศาลเพื่ออบรมภาษาอังกฤษให้แก่พนักงาน แต่เมื่อจบโครงการไม่นานนัก ผมก็ไม่เห็นว่าจะมีสักกี่คนที่ระดับภาษาอังกฤษสูงขึ้นอย่างน่าพอใจ หลายคนเรียกร้องให้มีการอบรมอย่างนั้นอีก หลายคนบอกว่าถ้าไม่มีงานที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษให้ทำ จะให้เก่งอย่างยั่งยืนได้อย่างไร
[ค] ผมจึงได้สำนึกว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่หน่วยงานจะอบรมพนักงานทั้งปีทั้งชาติ, และแม้ว่าจะไม่มีงานใช้ภาษาอังกฤษให้ทำ เราก็สามารถฝึกอ่าน-ฝึกฟังภาษาอังกฤษได้อยู่นั่นเอง เราทำได้ทุกวันไม่มากก็น้อยถ้าเราตั้งใจจะฝึกจริง ๆ แต่ถ้าเราไม่อยากฝึก ก็ง่ายอย่างยิ่งที่เราจะหาข้ออ้างที่สมเหตุสมผลอย่างยิ่งมาสนับสนุนความไม่อยากฝึกของเรา
เพราะฉะนั้นจึงสรุปได้ว่า การใส่ใจฝึกด้วยตัวเองคือคำตอบของเรื่องนี้ เป็นคำตอบง่าย ๆ ที่คนไม่สนใจมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
และทางออก หรือคำตอบของเรื่องนี้ ก็สั้น ๆ ง่าย ๆ อย่างนี้
ผมขอยกตัวอย่างเฉพาะเรื่องการอ่าน ส่วนการฝึกฟัง-พูด-เขียน ก็ทำในทำนองเดียวกัน
[1] เราควรฝึกอ่านภาษาอังกฤษทุกวัน อย่างน้อยวันละ 30 นาที คำว่าทุกวันแปลว่า ไม่เว้นแม้แต่วันเดียว เหมือนกินข้าวทุกวัน ไม่เคยเลิกกินข้าวแม้แต่วันเดียว แม้แต่วันที่ขี้เกียจกิน หรือวันที่ไม่มีเวลากิน หรือวันที่ไม่มีอารมณ์จะกิน หรือแม้แต่วันที่ไม่มีเงินซื้อข้าวกิน ก็ต้องวางแผนล่วงหน้าหาข้าวมากินให้ได้
[2] เลือกเรื่องที่ชอบหรือสนใจจะอ่าน ที่ยากง่ายเหมาะสมกับตัวเอง ถ้าหาเรื่องนั้นไม่เจอ (หรือไม่ยอมหา) ก็ขอให้ยอมรับสภาพ (หรือรับกรรม) ทนอ่านเรื่องที่ไม่ชอบหรือไม่สนใจ หรือไม่เหมาะกับตัวเอง แต่ท่านต้องอ่าน
นี่เป็นทางออกง่าย ๆ ที่คนไม่อยากเดินออก
ผมเชื่อว่าเมืองไทยยังจะครองแชมป์ภาษาอังกฤษยอดแย่ไปอีกนาน ถ้าเรายังรักษา "วินัย" ในการฝึกภาษาอังกฤษอย่างคงเส้นคงวา เสมอต้นเสมอปลาย อย่างที่รักษามาเนิ่นนานจนทุกวันนี้
แต่ทางออกนั้นมีอยู่แน่ ๆ ถ้าเราลืมตามอง และเริ่มเดินไปตามทางนั้น
พิพัฒน์
