สวัสดีครับ
       วันนี้ผมมี 2 โปรแกรมใหม่โดย อ. ยุทธนา เลาหะวิสุทธิ์  มาแนะนำ คือ โปรแกรม My Alphabet Flash Card ชุดที่ 1 และชุดที่ 2 โดยโปรแกรมนี้จะมีกิจกรรมสนุก ๆ ให้เด็กตัวเล็ก ๆ เรียนรู้คำศัพท์ผ่านภาพและเสียง อ.ยุทธนา ได้อธิบายการใช้โปรแกรมนี้ไว้อย่างละเอียดแล้ว ขอเชิญท่านเข้าไปอ่านได้เลยครับ
→ https://gooddeedfordad.blogspot.com/2017/06/flash-card-alphabet-flash-card.html  
       แต่ผมขอพูดอะไรเพิ่มเติมสักนิดนะครับ
       คือว่า โปรแกรมนี้แม้ว่าจะเป็นโปรแกรมช่วยให้เด็กเก่งภาษาอังกฤษ ด้วยการเล่นสนุก ๆ กับศัพท์ง่าย ๆ แต่ถ้าจะให้โปรแกรมนี้มีประโยชน์จริง ๆ คนที่จะต้องทำการบ้านมากหน่อย... มากกว่าเด็ก ก็คือพ่อแม่และคุณครูนั่นแหละครับ คือเมื่อเราคลิกดูการใช้งานโปรแกรมอย่างปรุโปร่งแล้ว เราจะต้องคิดต่อว่า จะแนะยังไง จะพูดยังไง จะสอนยังไง ให้เด็กสนุกกับโปรแกรมนี้ เพราะประโยชน์จริง ๆ ไม่ได้อยู่ที่เด็กรู้ศัพท์เพิ่มขึ้นอีก 30 กว่าคำเท่านั้น  แต่คือการทำให้เด็กรู้สึกรักภาษาอังกฤษ และถ้าท่านทำได้ผ่านโปรแกรม My Alphabet Flash Card นี้ นั่นคือความวิเศษครับ
       พูดถึงเรื่องกาารจำศัพท์ผ่านภาพนี่นะครับ ถ้าสามารถทำให้เด็กรักภาษาอังกฤษผ่านคำศัพท์จริง ๆ จะมีประโยชน์มาก ผมจำได้ว่าสมัยผมเป็นเด็กเรียนอยู่ ป.เตรียม (คือชั้นอนุบาลที่ผมเข้าเรียนเมื่อเกือบ 60 ปีที่แล้วเขาเรียกกันอย่างนั้น) จำได้ว่าครูที่สอนภาษาอังกฤษท่านก็หาเทคนิคอย่างนั้นอย่างนี้มาให้เด็กจำศัพท์ผ่านภาพ และผมก็ติดนิสัยอย่างนี้มาด้วย
       ที่บ้านผมสมัยนั้นขายของชำ มีสินค้าอย่างหนึ่งคือ→ฝอยขัดหม้อ  ยี่ห้อตราเพชร มีคำว่า diamond ผมก็ได้ศัพท์คำนี้มา 1 คำละทั้ง ๆ ที่ออกเสียงยังไม่ค่อยถูก แล้วก็ขายบุหรี่ตราพระจันทร์ →คลิกดูภาพซองบุหรี่  ผมก็ได้มาอีก 1 คำละ คือ moon อีกอันหนึ่งเป็นแป้งผัดหน้าที่คงเลิกขายแล้วมั้ง ชื่อแป้งโกริน มันขายเป็นซอง ๆ →หน้าตาอย่างนี้   และเขียนข้างซองว่า Face Powder ผมก็จำคำนี้ไว้ได้ทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้ว่า powder แปลว่าอะไร เพราะตอนนั้นยังไม่มีดิกใช้ นี่แค่ยกมาเป็นตัวอย่างนะครับ ช่วยแม่ขายของชำในร้านก็ได้ศัพท์ที่เป็นยี่ห้อของสินค้ามาหลายคำเหมือนกัน จำกันไปแบบตามมีตามเกิดจริง ๆ
       ผมขอย้อนมาที่โปรแกรม My Alphabet Flash Card ที่อาจารย์ยุทธนาทำขึ้นที่นำมาแนะนำในวันนี้ ถ้าเกือบ 60 ปีที่แล้วตอนที่ผมอยู่ ป.เตรียม ถ้าครูเอาโปรแกรมพวกนี้มาให้ผมเล่น นิสัยการรักและซอกแซกในการเรียนภาษาอังกฤษ ผมคงจะมีมากกว่านี้อีกเยอะ และก็น่าจะเก่งภาษาอังกฤษกว่าทุกวันนี้ด้วย นึกดูแล้วก็น่าอิจฉาเด็กรุ่นใหม่ทุกวันนี้ ที่มีคนทำเครื่องมือให้เรียนภาษาอังกฤษได้อย่างสนุกและง่ายดาย ไม่เหมือนผมที่ต้องเรียนกับยี่ห้อฝอยขัดหม้อ ซองบุหรี่ ซองแป้งผัดหน้า ก็เลยเก่งได้แค่เนี้ย
       สรุปอีกครั้งนะครับ คุณพ่อแม่ คุณครู ช่วยนำโปรแกรม My Alphabet Flash Card ไปศึกษาและเล่นกับเด็ก ๆ ด้วยนะครับ ผมเชื่อว่าเด็กจะได้รับประโยชน์มาก
พิพัฒน์
https://www.facebook.com/En4Th/