กลุ่มที่ 37: ประโยคที่ 1801 - 1850
♥ กลับหน้าหลัก → คลิก
+++
1801. Thank you for inviting us.
ขอบคุณที่เชิญพวกเรา
1802. I have to warn you, it’s very dangerous.
ฉันต้องเตือนคุณว่ามันอันตรายมาก
1803. I had a bad dream.
ฉันฝันร้าย
1804. He's not gonna help us.
เขาจะไม่ช่วยเรา
1805. It was a waste of time.
เสียเวลาเปล่า
1806. I don't care what they say about you.
ฉันไม่สนใจหรอกว่าพวกเขาพูดถึงคุณอะไรบ้าง
1807. You wanna hit your ride?
คุณอยากจะโบกรถไปฟรีหรือ?
1808. It must be a reason.
มันต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่าง
1809. You think it's gonna be safe?
คุณคิดว่ามันจะปลอดภัยไหม?
1810. How long have you guys been together?
พวกคุณคบกันมานานแค่ไหนแล้ว?
1811. Hey guys! Take a look at this!
เฮ้พรรคพวก มาดูอะไรนี่สิ
1812. I'm afraid they are on their way to Bangkok.
ฉันเกรงว่าพวกเขาอยู่ระหว่างทางไปกรุงเทพฯ
1813. You take care of your business.
คุณดูแลธุรกิจของคุณ
1814. I'll take care of mine.
ฉันจะดูแล(ธุรกิจ)ของฉันเอง
1815. I presume you're on your way home?
ฉันเข้าใจว่าคุณกำลังเดินทางกลับมาบ้านใช่ไหม?
1816. Tell me what's going on!
บอกฉันมาว่าเกิดอะไรขึ้น
1817. That's what I'm talking about!
นั่นแหล่ะคือสิ่งที่ฉันกำลังพูดถึง
1818. You'd better not hurt my car.
คุณต้องไม่ทำรถฉันเสียนะ
1819. They're ignoring me.
พวกเขาทำเพิกเฉยต่อฉัน / ไม่ฟังฉัน
1820. Pick up the phone!
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
1821. I'm going with you, guys.
ฉันจะไปกับพวกนายด้วย
1822. What is the secret of this thing?
อะไรคือเคล็ดลับของสิ่งนี้
1823. Give me more paper.
ขอกระดาษฉันอีกหน่อย
1824. I'm really confused.
ฉันสับสนจริงๆ
1825. Where's your colleague?
เพื่อนร่วมงานคุณอยู่ที่ไหน?
1826. She didn't come, she's ill.
เธอไม่ได้มา เธอป่วย
1827. You should put the money to better use.
คุณควรจะใช้เงินให้ได้ประโยชน์กว่านี้
1828. I will give you some advice.
ฉันจะให้คำแนะนำบางอย่างกับคุณ
1829. Please tell me what are they doing here?
โปรดบอกฉันมาว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ที่นี่?
1830. Don't underestimate them.
อย่าดูถูกพวกนั้น
1831. I'm investigating the source of a disease.
ฉันกำลังตรวจหาแหล่งของเชื้อโรค
1832. We have to find the source.
พวกเราต้องหาแหล่ง(ที่มาของโรค)
1833. I got something you gotta see.
ฉันมีบางสิ่งที่คุณต้องดู
1834. I have some bad news about your car.
ฉันมีข่าวร้ายบางอย่างเกี่ยวกับรถของคุณ
1835. Take your time.
ตามสบายเลย / ใช้เวลาให้เต็มที่
1836. Who else knows you're here?
มีใครอื่นบ้างไหมที่รู้ว่าคุณอยู่ที่นี่?
1837. No one else knows I am here.
ไม่มีใครรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่
1838. Listen I got the bad news.
ฟังนะฉันมีข่าวร้าย
1839. I've got something for you.
ฉันมีบางสิ่งสำหรับคุณ
1840. There's no more time.
ไม่มีเวลามากกว่านี้แล้ว
1841. We only have ten minutes left.
พวกเราเหลือเวลาแค่สิบนาทีเท่านั้น
1842. You'll be late for school.
เธอจะไปโรงเรียนสายนะ
1843. It's time to go to school.
ได้เวลาไปโรงเรียนแล้ว
1844. I'm not ready for debate.
ฉันไม่พร้อมสำหรับการโต้วาที
1845. Please, make yourself comfortable.
ได้โปรดทำตัวตามสบายนะ
1846. I will take good care of it.
ฉันจะดูแลมันอย่างดี
1847. She'll be with you in a moment.
เธอจะมาพบคุณในอีกสักครู่
1848. Perhaps she needs time.
บางทีเธออาจต้องการเวลาบ้าง
1849. I can't talk to you right now.
ฉันไม่สามารถพูดกับคุณได้ตอนนี้
1850. I'm late for a meeting.
ฉันไปประชุมสายแล้ว
กลุ่มที่ 36: ประโยคที่ 1751 - 1800
♥ กลับหน้าหลัก → คลิก
+++
1751. This is a pretty popular tourist place.
นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมมาก
1752. It will be a little bit difficult for you.
มันจะลำบากสำหรับคุณบ้างเล็กน้อย
1753. I think maybe I made you confused.
ฉันคิดว่าบางทีฉันทำให้คุณสับสน
1754. Take whatever you want.
เอาอะไรก็ได้ที่คุณต้องการไปเถอะ
1755. You can stay as long as you want.
คุณสามารถอยู่ที่นี่นานเท่าที่คุณต้องการ
1756. You can do whatever you want.
คุณสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณอยากทำ
1757. When do I start working?
ฉันจะเริ่มงานได้เมื่อไหร่?
1758. I need your signature to open a book store.
ฉันต้องการลายเซ็นของคุณเพื่อเปิดร้านหนังสือ
1759. I didn't do it on purpose.
ฉันไม่ได้ตั้งใจทำมัน
1760. We'll talk about it tomorrow.
พวกเราจะพูดคุยเกี่ยวกับมันในวันพรุ่งนี้
1761. I hope we meet again suddenly.
ฉันหวังว่าพวกเราจะพบกันอีกไม่ช้านี้
1762. I want to make a good impression on him.
ฉันอยากสร้างความประทับใจที่ดีกับเขา
1763. I must say good-bye now.
ฉันต้องกล่าวลาก่อนแล้วตอนนี้
1764. I have to go. I have an appointment.
ฉันต้องไปแล้ว ฉันมีนัด
1765. I'll see you later at my house.
แล้วเจอกันทีหลัง ที่บ้านฉันนะ
1766. I've got to do what I've got to do.
ฉันต้องทำสิ่งที่ฉันต้องทำ
1767. If you leave, you're not coming back in.
ถ้าคุณออกไปแล้วก็ไม่ต้องกลับเข้ามาอีก
1768. Can I speak to you for a minute?
ขอฉันพูดกับคุณสักนาทีได้ไหม?
1769. He's not really in the mood to talk.
เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะพูดคุยจริงๆ
1770. I have no choice here.
ฉันไม่มีทางเลือกที่นี่
1771. I have to be with my children.
ฉันต้องอยู่กับลูกๆ ของฉัน
1772. Would you tell me a little bit about yourself?
คุณช่วยเล่ารายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับตัวคุณหน่อยได้ไหม?
1773. I want you to be polite to her.
ฉันอยากให้คุณสุภาพกับเธอ
1774. We can spend the extra time with Dad.
พวกเราสามารถใช้เวลาพิเศษกับพ่อ
1775. What a lovely home you have!
คุณช่างมีบ้านที่น่ารักอะไรอย่างนี้
1776. Did you decorate this yourself?
คุณตกแต่งสิ่งนี้ด้วยตัวคุณเองหรือ?
1777. That's very nice of you.
คุณช่างดีมากๆ
1778. He is a very difficult man to live with.
เขาเป็นคนที่อยู่ด้วยยาก
1779. I feel like I've know you for years.
ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าฉันรู้จักคุณมาหลายปี
1780. I'd love you to come and work with us.
ฉันอยากให้คุณมาทำงานกับเรา
1781. It would be an honor.
รู้สึกเป็นเกียรติ
1782. She told me all about you.
เธอบอกฉันทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ
1783. I'm sorry to frighten you.
ฉันขอโทษที่ทำให้คุณตกใจ
1784. He always makes me laugh.
เขาทำให้ฉันหัวเราะได้เสมอ
1785. He never liked to talk about anything serious.
เขาไม่เคยชอบพูดเกี่ยวกับอะไรที่เครียดๆ
1786. I'd like to hear more of your ideas.
ฉันอยากฟังความคิดของคุณมากกว่านี้
1787. Give me a second chance. OK?
ขอโอกาสครั้งที่สองให้ฉันเถอะนะ ได้ไหม?
1788. Let me take the kids after school.
ให้ฉันไปรับเด็กๆ หลังเลิกเรียนเถอะนะ
1789. Would you like to join us?
คุณอยากมาร่วมกับเราไหม?
1790. I have to go take my medicine now.
ฉันต้องไปทานยาแล้วตอนนี้
1791. Did you get my message?
คุณได้รับข้อความของฉันแล้วหรือยัง?
1792. May I have a menu?
ขอเมนูหน่อยได้ไหม?
1793. Are we ready to order?
พวกเราพร้อมจะสั่งหรือยัง?
1794. Would you excuse me for a moment?
ขอตัวสักครู่ได้ไหม?
1795. May I have you order, sir?
คุณจะสั่ง(อาหาร)แล้วหรือยังครับ?
1796. My kids mean everything to me.
ลูกๆ คือทุกสิ่งสำหรับฉัน
1797. They need me as much as I need them.
พวกเขาต้องการฉันเท่าๆ กับที่ฉันต้องการพวกเขา
1798. Don't take my kids away from me.
อย่าเอาลูกๆ ไปจากฉัน
1799. I need you to watch Kate for me.
ฉันอยากให้คุณดูแลเคทให้ฉันหน่อย
1800. I don't wanna sit next to him.
ฉันไม่อยากจะนั่งถัดจากเขา
กลุ่มที่ 34: ประโยคที่ 1651 - 1700
♥ กลับหน้าหลัก → คลิก
+++
1651. They came from the same source.
พวกมันมาจากแหล่งเดียวกัน
1652. I'm giving you a chance to…
ฉันจะให้โอกาสคุณในการ...
1653. He's breaking the law?
เขากำลังฝ่าฝืนกฎหรือ?
1654. What are you seeking?
คุณกำลังหาอะไรอยู่หรือ?
1655. Are you ready to begin?
คุณพร้อมที่จะเริ่มหรือยัง
1656. You must first master your own.
คุณต้องควบคุมตนเองให้ได้ก่อนเป็นอันดับแรก
1657. I got something to show you.
ฉันมีบางสิ่งให้คุณดู
1658. I just needed some fresh air.
ฉันแค่ต้องการอากาศสดชื่นบ้าง
1659. I will teach you to confront the problems.
ฉันจะสอนคุณให้เผชิญหน้ากับปัญหา
1660. I will teach you to face the truth.
ฉันจะสอนคุณให้เผชิญหน้ากับความจริง
1661. We all know where to find him.
พวกเราทุกคนทราบว่าจะหาเขาเจอได้ที่ไหน
1662. You got nothing to lose.
คุณไม่มีอะไรต้องสูญเสีย
1663. They have so much to lose.
พวกเขาต้องสูญเสียอะไรมากมาย
1664. Take it easy.
ใจเย็นน่า / ช่างมันเถอะ
1665. You know about the ugly side of life.
คุณรู้เกี่ยวกับด้านที่ไม่น่าดูของชีวิต
1666. You've never tasted desperate.
คุณไม่เคยลิ้มรสความสิ้นหวัง
1667. Men fear most what they cannot see.
ที่คนเรากลัวมากที่สุดคือสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้
1668. You are ready to lead them.
คุณพร้อมที่จะนำพวกเขาแล้ว
1669. I need you to take a look at this.
ฉันอยากให้คุณมาดูนี่หน่อย
1670. This is where you belong.
นี่คือที่ของคุณ
1671. It would be wise to find a suitable excuse.
คงจะเป็นการฉลาดที่จะหาคำแก้ตัวที่เหมาะสม
1672. Why did you bring me here?
คุณพาฉันมานี่ทำไม?
1673. I didn't have time to observe.
ฉันไม่มีเวลาสังเกตดู
1674. I need you to take her home.
ฉันอยากให้คุณพาเธอกลับบ้าน
1675. I miss them so much.
ฉันคิดถึงพวกเขามากเหลือเกิน
1676. We both care for her.
พวกเราต่างก็ดูแลเธออยู่
1677. You have a name to maintain.
คุณมีชื่อเสียงที่ต้องรักษา
1678. I don't care about my name.
ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับชื่อเสียงของตนเอง
1679. There's somebody you must meet.
มีใครบางคนที่คุณต้องพบ
1680. No one's gonna hurt you.
ไม่มีใครจะทำร้ายคุณหรอก
1681. I'm gonna stop him from doing something.
ฉันจะหยุดเขาไม่ให้ทำบางสิ่ง
1682. I never stopped thinking about you.
ฉันไม่เคยหยุดคิดเกี่ยวกับคุณเลย
1683. He never comes back at all.
เขาไม่เคยกลับมาอีกเลย
1684. But maybe he's still out there somewhere.
แต่บางทีเขาอาจจะยังคงอยู่ที่นั้นตรงไหนสักแห่ง
1685. This might be a good opportunity for…
นี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดีสำหรับ...
1686. Fair enough.
ก็ดีนะ
1687. Give me your hand!
ช่วยฉันหน่อยสิ
1688. When do you think this could happen?
คุณคิดว่านี่ควรจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่หรือ?
1689. I don't know. Maybe in 10 years.
ไม่รู้สิ อาจเป็นภายใน 10 ปีมั้ง
1690. I just close my eyes for a sec.
ฉันก็แค่หลับตาลงสักครู่
1691. The baby kept us awake all night.
เจ้าตัวน้อยทำให้เราตื่นอยู่ตลอดทั้งคืน
1692. I don't have time to talk about this now.
ฉันไม่มีเวลามาพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ตอนนี้
1693. I'll let him explain it.
ฉันจะปล่อยให้เขาอธิบายเกี่ยวกับมัน
1694. Trust no one.
อย่าไว้ใจใคร
1695. Can you take him to the airport in the morning?
คุณช่วยพาเขาไปที่สนามบินในตอนเช้าได้ไหม?
1696. Can you pick him up at 7:30?
คุณช่วยไปรับเขาตอน 7 โมงครึ่งได้ไหม?
1697. Don't be late.
อย่าสายนะ
1698. I don't want him taking a taxi again.
ฉันไม่อยากให้เขาต้องนั่งรถแท็กซี่อีก
1699. All right. Okay. I'll be there.
ได้เลย ตกลง ฉันจะไปที่นั่น
1700. Could you hold this for a sec? Sure.
คุณช่วยถือนี่ให้สักครู่หนึ่งได้ไหม? ได้สิ
กลุ่มที่ 35: ประโยคที่ 1701 - 1750
♥ กลับหน้าหลัก → คลิก
+++
1701. Sorry to call so early.
ขอโทษทีที่โทรมาแต่เช้าเกินไป
1702. It's all right. What is it?
ไม่เป็นไรหรอก มีอะไรหรือ?
1703. We've found something extraordinary.
เราพบบางสิ่งผิดปกติ
1704. I've sent you an e-mail.
ฉันส่งอีเมล์ไปหาคุณแล้ว
1705. I'm confused.
ฉันสับสน
1706. You predicted it would happen.
คุณทำนายว่ามันอาจจะเกิดขึ้น
1707. Nothing like this has ever happened before.
ไม่เคยมีอะไรอย่างนี้เกิดขึ้นมาก่อน
1708. At least not in the last year.
อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในช่วงปีที่ผ่านมา
1709. There is so much damage.
มีความเสียหายมากมายเหลือเกิน
1710. You can't stay here! Get out of here!
คุณอยู่ที่นี่ไม่ได้นะ ออกไปจากที่นี่
1711. I've never seen anything like this.
ฉันไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้มาก่อนเลย
1712. What do you think we should do?
คุณคิดว่าพวกเราควรจะทำอะไรดี?
1713. I don't think we have much choice.
ฉันไม่คิดว่าพวกเรามีทางเลือกมากนัก
1714. We've got a lot of work to do.
พวกเรามีงานมากมายที่ต้องทำ
1715. And we don't have much time.
และพวกเราก็ไม่มีเวลามากนัก
1716. Hold on a second.
รอสักครู่หนึ่งก่อน
1717. We have to consider the possibility.
พวกเราต้องพิจารณาถึงความเป็นไปได้
1718. What are you gonna tell them?
คุณกำลังจะบอกอะไรพวกเขา?
1719. What do you expect me to tell them?
คุณคาดว่าฉันจะบอกอะไรกับพวกเขาล่ะ?
1720. I think your theory maybe correct.
ฉันคิดว่าทฤษฎีของคุณอาจถูกต้อง
1721. We haven't had the time.
พวกเราไม่มีเวลานะ
1722. She must be very proud of you.
เธอต้องภูมิใจในตัวคุณมาก
1723. You're the only one who hasn't taken a break.
คุณเป็นคนเดียวที่ไม่หยุดพักเลย
1724. Maybe I'll try to shut my eyes for a while.
บางทีฉันจะพยายามหลับตาลงสักครู่
1725. Call me when you get the results.
โทรหาฉันนะถ้าคุณทราบผลแล้ว
1726. How long have you been working together.
พวกคุณทำงานด้วยกันมานานแค่ไหน?
1727. Do me a favor? Just don't worry about me.
ช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม? แค่อย่ากังวลเกี่ยวกับฉันก็พอแล้ว
1728. We got a place to stay.
พวกเราได้ที่อยู่แล้ว
1729. What more do you expect?
คุณคาดหวังอะไรมากกว่านี้หรือ?
1730. You have to start thinking about your future.
เธอต้องเริ่มต้นคิดเกี่ยวกับอนาคตของตนแล้วนะ
1731. If we don't act now, it's going to be too late.
ถ้าเราไม่ทำอะไรตอนนี้ มันก็จะสายเกินไปนะ
1732. Thanks for bringing us here.
ขอบคุณที่พาเรามาที่นี่
1733. It shows no sign of letting up.
มันไม่มีสัญญาณว่าจะหยุดเลย
1734. You've got to stop worrying.
คุณต้องหยุดกังวลได้แล้ว
1735. We've got plenty of supplies.
พวกเรามีเสบียงเยอะแยะมากมาย
1736. This is very urgent.
เรื่องนี้เร่งด่วนมาก
1737. Send us what you got.
ส่งสิ่งที่คุณได้มาให้กับเรา
1738. We'll do our best.
พวกเราจะทำให้ดีที่สุด
1739. We should take the stairs.
พวกเราควรใช้บันได
1740. We're on the top floor.
พวกเราอยู่บนชั้นบนสุด
1741. Will you please phone her for me?
คุณช่วยกรุณาโทรหาเธอให้ฉันหน่อยได้ไหม?
1742. Do not go outside.
อย่าออกไปข้างนอก
1743. This is insane.
นี่มันเสียสติแล้ว
1744. We have to serve in the army for 2 years.
พวกเราต้องรับใช้กองทัพ(เกณฑ์ทหาร)เป็นเวลา 2 ปี
1745. You went to the army out of college?
คุณไปเป็นทหารนับแต่ออกจากมหาวิทยาลัยหรือ?
1746. We're asking each other questions about…
พวกเรากำลังถามซึ่งกันและกันเกี่ยวกับ...
1747. I have a couple of questions about… for you.
ฉันมีสองสามคำถามสำหรับคุณเกี่ยวกับ...
1748. You know I've never been to China.
คุณรู้ไหมฉันไม่เคยไปประเทศจีนมาก่อน
1749. And I don't know so much about it.
และฉันก็ไม่ทราบเกี่ยวกับมันมากนัก
1750. What would be the most interesting place?
ที่ไหนที่เป็นที่ที่น่าสนใจมากที่สุด?
กลุ่มที่ 33: ประโยคที่ 1601 - 1650
♥ กลับหน้าหลัก → คลิก
+++
1601. I need to speak to him directly.
ฉันต้องการพูดกับเขาโดยตรง
1602. That is all I can tell you.
นั่นคือทั้งหมดที่ฉันสามารถบอกคุณได้
1603. Just a moment. Can you hold?
รอสักครู คุณถือหูไว้ได้ไหม?
1604. What data do you require?
คุณต้องการข้อมูลอะไรหรือ?
1605. This is a problem with no solution.
นี่คือปัญหาที่ไม่มีทางแก้ไข
1606. It is no use.
มันไม่มีประโยชน์เลย
1607. She is a researcher and problem solver.
เธอเป็นนักวิจัยและนักแก้ปัญหา
1608. I can't promise I can locate it in time.
ฉันไม่สามารถให้สัญญาว่าได้ว่าจะสามารถหาตำแหน่งมันได้ทันเวลา
1609. I am aware of that.
ฉันทราบเรื่องนั้น
1610. They examined the problem and found a solution.
พวกเขาตรวจสอบปัญหาและหาทางแก้ไข
1611. He needs the time alone to gather his thoughts.
เขาต้องการเวลาตามลำพังเพื่อรวบรวมความคิด
1612. He couldn't help but smile.
เขาช่วยไม่ได้ที่ยิ้ม
1613. Are you familiar with this book?
คุณคุ้นเคยกับหนังสือเล่มนี้ไหม?
1614. Sorry to hear that.
เสียใจด้วยที่ทราบเรื่องนั้น
1615. How long do we have?
พวกเรามีเวลานานแค่ไหนหรือ?
1616. We have to find it within an hour.
เราต้องหามันให้พบใน 1 ชั่วโมง
1617. We don't have that kind of time.
เราไม่มีเวลาอย่างนั้น
1618. Who is it you are looking for?
คุณกำลังมองหาใครกันหรือ?
1619. It’ll take some time to read all the pages.
มันต้องใช้เวลาพอสมควรในการอ่านหน้าต่างๆ ทั้งหมดนี้
1620. We need to get out of here.
พวกเราต้องออกไปจากที่นี่
1621. You ask a lot of questions.
คุณถามคำถามตั้งมากมาย
1622. My dad used to say that...
พ่อของฉันเคยกล่าวไว้ว่า
1623. I'm sorry, I cannot allow that.
ฉันเสียใจด้วย ฉันไม่สามารถอนุญาตได้
1624. Don't you trust me?
คุณไม่ไว้ใจฉันหรือ?
1625. Trust you? I barely know you.
ไว้ใจคุณนะหรือ? ฉันแทบไม่รู้จักคุณเลย
1626. We would like a moment alone.
เราอยากขอเวลาสักครู่ตามลำพัง
1627. Looks pretty quiet.
ดูเงียบมากเลย
1628. It means we're in the wrong place!
มันหมายความว่าพวกเราอยู่ผิดที่แล้ว
1629. I'm sorry. I don't know what you mean.
ฉันขอโทษ ฉันไม่ทราบว่าคุณหมายความว่าอะไร
1630. I've never heard anything about this.
ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน
1631. I didn't hear you come in.
ฉันไม่ได้ยินเสียงคุณเข้ามา
1632. You believe everything you hear?
คุณเชื่อทุกสิ่งที่คุณได้ยินงั้นหรือ?
1633. There is no next time.
ไม่มีครั้งต่อไปอีก
1634. We only have half an hour.
พวกเรามีเวลาแค่ครึ่งชั่วโมง
1635. I've got some decisions to make.
ฉันต้องตัดสินใจบางอย่าง
1636. Are you certain of the direction?
คุณแน่ใจเรื่องทิศทางนะ?
1637. I better do something.
ฉันควรทำบางสิ่งดีกว่า
1638. He can wait a few more minutes.
เขารออีกสองสามนาทีได้น่า
1639. I'm here at my own request.
ฉันมาที่นี่ตามความต้องการของตนเอง
1640. It's hard to know what to do.
มันยากที่จะรู้ว่าต้องทำอะไร
1641. I realize now that I have been wrong.
ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันผิด
1642. You are not welcome here.
ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ
1643. It's good to have company.
ดีที่มีเพื่อนร่วมทาง
1644. In short, I have become a celebrity.
ฉันได้กลายเป็นคนดัง ในเวลาสั้นๆ
1645. I can't tell the story anymore.
ฉันไม่สามารถเล่าเรื่องราวได้อีกต่อไป
1646. His house is only ten paces from mine.
บ้านของเขาห่างจากบ้านฉันแค่ 10 ก้าว
1647. He paced the width of his room.
เขาก้าวเท้าวัดความกว้างของห้อง
1648. You did it very nicely.
คุณทำมันได้ดีมาก
1649. I assume from your reaction that…
ฉันสันนิษฐานเอาจากปฏิกิริยาของคุณว่า
1650. You believe these photos are authentic?
คุณเชื่อว่าภาพถ่ายเหล่านี้เป็นของแท้หรือ?